
Dünyanın en kötü hissi sanırım. İçinde o kadar çok kalp kırıklığı, gerçeklememiş hayaller ve gerçekleşmesini istediğin hayaller olur ama kimseye anlatamazsın. Zaten anlatabilsen de yargılarlar. Sadece oturup dinleyecek biri olsa belki anlatılabilir ama anlatabilirken kafasını bile sallamadan dinleyecek biri olmalı. Belki öyle biri olsa da anlatamazsın.
Hep bana anlattılar ama ben hiç anlatamadım. Anlatmayıda denedim, yine anlatamadım. Anlatamam, içimde kalır, belki ölene kadar. Zaten anlatsam da anlamazlar ya…
Bir gün anlatabilmek dileğiyle.
Bir Cevap Yazın