
Yeniden sosyal medyada gündem olan bir fotoğraf ve bir haber üzerinden eleştirel bakmak konusunda bir şeyler anlatmak istiyorum. Haberi neredeyse tüm Türkiye biliyor. Görme engelli kızı için kızının üniversite hayatı boyunca derslerine çalışması için büyük özveri gösteren, eli öpülesi bir annenin hikayesi. Haberin kısaca içeriği şöyle: Kocaeli’nde yaşayan 22 yaşındaki Berru Merve Kul, 4 yıl önce Sakarya Üniversitesi Hukuk Fakültesi’ni kazandı. Genç kızın ödevlerini yapması, sınavlarına hazırlanması ve okula dair uğraş verdiği her şeyde görmeyen gözleri annesi oldu. Anne Havva Kul, 4 yıl boyunca kızına ödevleri ve sınavları için kitaplardan ve notlardan hukuk metinlerini okuyarak Berru Merve Kul’un tüm sınavlardan başarıyla geçmesini sağladı.
Sosyal medyada herkes anneye dikkat çekiyor ve övgüler diziyor. Evet, Anne Havva Kul eli öpülecek, anneliğin ne olduğunun en güzel örneklerinden birisi. Fakat kimse şunu sormuyor, görme engelli kardeşlerimize yardımcı olacak hiç bir çalışma yapılmaması ne demek? Derse konu olan hukuk metinleri nasıl Braille alfabesine çevirilerek görme engelli öğrencinin kullanımına sunulmaz? Görme engelli öğrencilerin kaderi annelerinin müsaitliğine mi terk edilecek? Gerçek bir sosyal devlet tüm bireylerinin insani hak ve özgürlüklerinin teminatıdır, benim bu fotoğrafta gördüğüm ise yetkililerin utanmazlığıdır.
Düşüncelerini bize aşılayabilirler, ancak düşünmemizi sınırlayamazlar. Bir gün Türkiye’nin sosyal hukuk devleti olmasını istiyorsak eğer sorgulamalıyız, eleştirmeliyiz. İşte bir gün Anne Havva Kul’u tebrik ederken yetkilileri de eleştirirsek, o gün özgür bir Türkiye’ye en yaklaştığımız gün olacak.
Bir Cevap Yazın